asi — ə. 1) itaət etməyən, sözə qulaq asmayan; 2) üsyançı, üsyan edən, üsyankar; 3) günahkar, təqsirkar; 4) özündən çıxan, coşan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
taği — ə. 1) həddini, vəzifəsini aşan; azğın; 2) üsyançı, asi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
asi — is. və sif. <ər.> 1. Üsyançı, hökumət əleyhinə baş qaldıran, hökumətə ağ olan. . . Budaq, Rəhman, Qəhrəman və Səlma bir neçə asi ilə vuruşa vuruşa səhnəyə daxil olurlar. A. Ş.. Asi olmaq – tabe olmamaq, əleyhinə baş qaldırmaq, üzə durmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mücahid — is. <ər.> 1. tar. İranda: azadlıq hərəkatında iştirak edən adama verilən ad; fədai, üsyançı. Səttar xanın mücahidləri. – <Bağır xan:> Mücahidlər, igidlik və imtahan vaxtıdır. M. S. O.. Qorxu bilməz mücahidlər, bağrında yapa; Atıldılar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiyamçı — is. Qiyam edən, qiyamda iştirak edən adam; üsyançı. <Sədr:> Müttəhim Baxşının qiyamçılar təşkilatlarına mənsub olması haqqında sizin əlinizdə başqa bir sübut varmı? C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sakit — sif. və zərf <ər.> 1. Bərkdən səslənməyən, yaxşı eşidilə bilməyən, asta, yavaş (gur, uca ziddi). Sakit səs. Sakit danışıq. – . . Teymur sakit bir səslə əmr etdi. H. Seyidbəyli. // Davasız, qalmaqalsız, qışqırıqsız, səs küysüz, həyəcansız.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üsyankar — <ər. üsyan və fars. . . . kar> 1. Bax üsyançı. <Kapitan qərargah rəisinə:> Biz . . üsyankarları taparıq. S. Vəliyev. 2. sif. Narazılıq, qəzəb, hiddət ifadə edən. Üsyankar baxış. – Firidun Musa kişinin üsyankar bir sifətlə Hikmət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti